اضطراب در کودکان
اضطراب چیست؟
اضطراب بخشی از غریزه بقای ماست. هنگامی که با یک موقعیت تهدیدآمیز مواجه می شویم، مغز و بدن ما حالت تدافعی می گیرد و آدرنالین شروع به ترشح در جریان خون می کند تا به ما کمک کند از خطر فرار کنیم. اضطراب در چنین شرایطی طبیعی و مفید است.
اما برخی از افراد، از جمله کودکان، ممکن است به موقعیت هایی که برایشان تهدیدآمیز به نظر می رسد، سریعتر یا شدیدتر واکنش نشان دهند یا در کنترل اضطراب خود دچار مشکل شوند. در این صورت اضطراب می تواند اثرات منفی بر روی فرد بگذارد.
اضطراب در کودکان
ترس و اضطراب در کودکان رایج است، به خصوص زمانی که با موقعیت ها و تجربیات جدید مواجه می شوند. اکثر کودکان به مرور زمان یاد می گیرند که با ترس ها و اضطراب های خود کنار بیایند. با این حال، ممکن است در موارد زیر به حمایت بیشتری نیاز داشته باشند:
آنها بیشتر از کودکان هم سن و سال خود احساس اضطراب می کنند.
اضطراب آنها را از شرکت در مدرسه یا فعالیت های اجتماعی باز می دارد.
آنها به دلیل اضطراب قادر به انجام کارهایی نیستند که سایر کودکان هم سن و سال خود انجام می دهند.
به نظر می رسد ترس و اضطراب آنها در زندگی آنها مناسب نیست.
علائم اضطراب در کودکان
هنگامی که کودکان خردسال احساس اضطراب می کنند، ممکن است نتوانند آنچه را که احساس می کنند درک یا بیان کنند. در چنین مواردی، ممکن است علائم زیر را در کودک خردسال خود مشاهده کنید:
تحریک کننده، گریه کننده یا به شما می چسبد
مشکل خواب دارند
او در طول شب از خواب بیدار می شود.
هنگام خواب شروع به ادرار کردن می کند.
خواب های بد ببیند
کودکان کمی بزرگتر و مضطرب ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
عدم اعتماد به نفس برای امتحان کردن چیزهای جدید.
عدم توانایی رویارویی با چالش های ساده و روزمره.
تمرکز مشکل است
مشکل در خوابیدن یا خوردن
سریع
داشتن افکار منفی زیاد یا مدام فکر کردن به اینکه اتفاقات بدی خواهد افتاد.او شروع به اجتناب از فعالیت های روزانه مانند دیدن دوستان، بیرون رفتن، یا رفتن به مدرسه می کند.
چرا فرزندم مضطرب است؟
برخی از کودکان بیشتر از همسالان خود مضطرب و مضطرب هستند که ممکن است به عوامل زیر مربوط باشد.
تغییرات در وضعیت فعلی زندگی:
اغلب پذیرش هر تغییری برای کودکان دشوار است و ممکن است در مورد نقل مکان از خانه قدیمی خود یا نقل مکان به مدرسه جدید احساس اضطراب کنند.
تاثیر روانی:
کودکانی که یک رویداد آسیب‌زا یا اضطراب‌آور (مانند تصادف اتومبیل یا آتش‌سوزی خانه) را تجربه کرده‌اند، ممکن است پس از آن رویداد مضطرب شوند.
احساس ناامنی:
اختلافات و درگیری های خانوادگی باعث می شود کودک احساس ناامنی و اضطراب کند.
بلوغ:
نوجوانان بیشتر از سایر گروه های سنی در معرض اضطراب اجتماعی هستند. اضطراب اجتماعی باعث می شود افراد از حضور در جلسات امتناع کنند یا بهانه ای برای ترک آن بیاورند.
انواع اضطراب و اختلالات مربوط به آن در کودکان
شش اختلال اضطرابی شایع در کودکان عبارتند از:
فوبیا:
فوبیا زمانی تشخیص داده می شود که اشیا، موقعیت ها یا رویدادهای خاصی مانند تزریق، عنکبوت یا ارتفاع باعث ترس شدید و اجتناب شود، حتی اگر خطر واقعی آسیب به حداقل برسد.
فوبیای اجتماعی:
اضطراب اجتماعی وضعیتی است که در آن فرد به شدت احساس خجالت می کند و از اینکه به او نگاه منفی شود می ترسد. کودکان مبتلا به این اختلال از صحبت با افراد جدید، صحبت در کلاس و خودنمایی در جمع می ترسند و در یافتن دوستان مشکل دارند.
اختلال اضطراب فراگیر:
اختلال اضطراب فراگیر زمانی تشخیص داده می شود که کودکان در مورد طیف وسیعی از رویدادهای احتمالی نگرانی های بیش از حد و غیر واقعی داشته باشند.آنها ممکن است در مورد آنچه ممکن است اتفاق بیفتد، رفتار گذشته خود، عملکرد مدرسه یا محبوبیت خود نگران باشند.
اختلال استرس پس از سانحه:
اختلال استرس پس از سانحه می تواند ناشی از یک رویداد آسیب زا مانند یک تصادف جدی، تجربه یک رویداد تهدید کننده زندگی یا تجربه خشونت شدید باشد و علائم آن شامل تغییر در الگوی خواب، تحریک پذیری و مشکل در تمرکز است.
اختلال جبری وسواس اجباری:
کودک مبتلا به اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) افکار ناخواسته مداومی دارد که اغلب با کثیفی یا میکروب‌ها یا گاهی اوقات تقارن مرتبط است. برای جلوگیری از این افکار، عمل خاصی مانند شستن دست ها یا شمردن را تکرار می کنند.
اختلال اضطراب جدایی:
اضطراب جدایی ترس و اضطراب کودک زمانی است که از والدین یا مراقبان خود دور هستند. کودکان خردسال مبتلا به این اختلال نمی توانند درک کنند که چرا مراقب آنها را ترک می کند و چه زمانی برمی گردند. بچه‌های بزرگتر معمولاً می‌ترسند هنگام جدایی، اتفاق بدی برای عزیزشان بیفتد.
درمان اضطراب کودکان
اگر کودکی مضطرب است، کارهایی وجود دارد که والدین و مراقبان می توانند برای کمک به او انجام دهند.
ابتدا در مورد اضطراب یا نگرانی های خود با فرزندتان صحبت کنید. به او اطمینان دهید که می دانید چه احساسی دارد.
اگر فرزند شما به اندازه کافی بزرگ شده است، می توانید توضیح دهید که اضطراب چیست و چگونه بر بدن ما تأثیر می گذارد. اضطراب را برای آنها موجی توصیف کنید که می آید و می رود. علاوه بر صحبت در مورد نگرانی های فرزندتان، باید به او کمک کنید تا راه حلی پیدا کند.
به عنوان مثال، اگر کودک شما نگران است که جای دیگری بخوابد، نباید به او بگویید که نرود.زیرا با این کار کودک شما احساس می کند که اضطراب او را از انجام کار باز می دارد. بسته به نوع اضطراب، ممکن است لازم باشد راه حل های مفیدی به او ارائه دهید تا بتواند جای دیگری بخوابد.
راهکارهایی برای درمان ترس کودکان از تاریکی و تنهایی
سایر نکات برای کمک به کاهش اضطراب در کودکان:
به کودک خود بیاموزید که علائم اضطراب را تشخیص دهد.
فرزندتان را تشویق کنید تا اضطراب خود را کنترل کند و در صورت نیاز از او کمک بخواهید.
کودکان در هر سنی در انجام کارهای تکراری روزانه اعتماد به نفس پیدا می کنند، بنابراین سعی کنید تا حد امکان برنامه روزانه خود را تغییر ندهید.
اگر کودک شما در مورد یک رویداد آسیب زا مانند مرگ یکی از عزیزان یا جدایی مضطرب است، به دنبال کتاب یا فیلم باشید تا به او کمک کند تا احساسات خود را درک کند.
اگر می‌خواهید تغییری ایجاد کنید، مانند جابه‌جایی خانه یا مدرسه، با فرزندتان در مورد اتفاقی که می‌افتد صحبت کنید و او را برای تغییر آماده کنید. در عین حال سعی کنید خودتان مضطرب نباشید.
تکنیک های آرام سازی ساده را با کودک خود تمرین کنید. برای مثال، 3 نفس آهسته و عمیق بکشید تا آرام شوید. دم را برای دم از طریق بینی با شمارش 3 و برای بازدم، دم را برای شماره 3 انجام دهید یا از تکنیک های تمرکز حواس استفاده کنید.
در برخی موارد، می تواند برای پرت کردن حواس کودکان خردسال مفید باشد. به عنوان مثال، اگر کودکی از رفتن به مهد کودک مضطرب شد، در راه رفتن به مهد کودک با او بازی کنید (مثلاً از او بخواهید رنگ ماشین ها را بگوید).
یک جعبه خالی را به "جعبه نگرانی" تبدیل کنید. از کودک خود بخواهید نگرانی های خود را بنویسد یا ترسیم کند و آنها را در جعبه قرار دهد.با این کار می توانید نگرانی های فرزندتان را شناسایی کرده و به او کمک کنید.
چقدر اضطراب بچه ها
برای بسیاری از ما پیش آمده است که در کودکان در سنین مختلف شاهد اضطراب هستیم. این اتفاقات برای ما بسیار دردناک و ناراحت کننده است. ممکن است موقعیت های ترسناک و نگران کننده ای در ذهن فرزندان ما وجود داشته باشد. که به نظر ما مشکل چندان چالش برانگیز و تهدید کننده ای نیست.
جالب است بدانید که بسیاری از بزرگسالان و کودکان از یک اضطراب ناشناخته و ناتوان کننده رنج می برند که به راحتی قابل تشخیص نیست. در کودکان مسائلی مانند غیبت از مدرسه، عدم مشارکت در فعالیت های اجتماعی و نداشتن خواب راحت از جمله علائم اضطراب است. ممکن است نتوان برای همه کودکان دستور یکسانی برای اضطراب درست کرد. اما تکنیک های علمی و تجربی زیادی وجود دارد که در کنترل اضطراب بسیار مفید و موثر است.